Český Těšín (Czeski Cieszyn) znajduje się we wschodnim przyczółku Republiki Czeskiej, około 50 km na wschód od miasta Ostrawy. Znajduje się na lewym brzegu rzeki Olzy (Olše), na granicy Republiki Czeskiej oraz Rzeczpospolitej Polskiej. Miasto powstało w 1920 roku na mocy decyzji rady ambasadorów o podziale terytorium spornego Ziemi Cieszyńskiej. Na powierzchni 3 381 ha żyje 25,5 tys. mieszkańców. Miasto jest jednym z najbardziej znaczących i uczęszczanych przejść granicznych do Polski. Do tradycji kulturalnych należą odbywające się regularnie festiwale oraz przeglądy.
W ciekawej, wielobarwnej, długiej i skomplikowanej historii miasta Cieszyna znajduje odzwierciedlenie kultura i historia wielu narodów, znajdują się tu zabytki romańskie, gotyckie, renesansowe, secesyjne, kubistyczne i funkcjonalistyczne.
Według legendy w 810 roku po długiej wędrówce spotkali się tutaj trzej książęcy synowie – Bolko, Leszko i Cieszko i w miejscu ich radosnego spotkania, przy źródle, postanowili założyć nową osadę. Nazwali ją „Cieszyn”…..
Pierwsza pisemna wzmianka o Cieszynie pojawiła się w bulli papieża Hadriana IV 23 kwietnia 1155 r. Chodziło o zamek Cieszyn (Tescin), który był centrum regionu – kasztelanii. Z podgrodzia wzmiankowanego już w 1223 roku, usytuowanego na umocnionym urwisku nad rzeką Olzą, powstało miasto. Udokumentowane prawa miejskie otrzymał w 1290 roku. W tym roku Cieszyn był już siedzibą księcia Mieszka I z dynastii Piastów. Książe Mieszko I był nie tylko założycielem Cieszyńskiej linii Piastów, ale także pierwszym księciem, który zamieszkał na cieszyńskim zamku. Powstało samodzielne księstwo cieszyńskie, a miasto Cieszyn dzięki swemu dogodnemu położeniu na skrzyżowaniu szlaków handlowych stało się administracyjnym i handlowym centrum regionu. Rządy Piastów w Cieszynie trwały aż do 1653 roku, kiedy zmarła Elżbieta Lukrecja, ostatnia księżna cieszyńska z rodu Piastów. Księstwo Cieszyńskie jako obumarłe lenno przeszło pod władanie korony czeskiej i przypadło Habsburgom, którzy rządzili nim aż do 1918 roku.
Szybko rozwijające się miasto uzyskało od swych książąt wiele ulg i przywilejów. Książęta bili tu także swoje własne monety. Rozwijały się rzemiosła. Cieszyńscy rusznikarze wytwarzali pięknie zdobione, charakterystyczne strzelby myśliwskie, tzw. „cieszynki”, które do dzisiaj są ozdobą wielu muzeów i zamków u nas i w całej Europie.
W 1789 r. prawie całe miasto wraz z zamkiem zostało zniszczone przez pożar. Po pożarze stopniowo były odbudowywane poszczególne domy, usunięto mury miejskie, a przedmieścia łączono z miastem. Miasto w związku z tymi działaniami uzyskało nowe oblicze, a niektóre miejsca przetrwały do czasów dzisiejszych nie zmieniając wyglądu.
Gruntowny rozwój miasta następuje po 1870 roku, gdy ruszyła kolej koszycko – bogumińska. Od tego momentu aż do pierwszej wojny światowej rozbudowywano przede wszystkim przedmieścia, które dzisiaj tworzą Czeski Cieszyn. Pierwsza wojna światowa przyczyniła się do rozpadu monarchii austro – węgierskiej i powstania na jej miejsce nowych państw. Śląsk Cieszyński, na mocy decyzji Konferencji Ambasadorów mocarstw rozstrzygających spór, w dniu 28 lipca w belgijskim kurorcie Spa został podzielony pomiędzy Polskę a Czechosłowację. Historyczny Cieszyn został podzielony na dwa miasta: Cieszyn – Czeski Cieszyn. Rzeka Olza stała się rzeką graniczną, historyczna część miasta na prawym brzegu przypadła Polsce, zaś część lewobrzeżna Czechosłowacji. Po II wojnie światowej przywrócono stan granic sprzed wojny.
